Gondels in Venetië, Italië
Gondels zijn een typisch Venetiaans vervoermiddel, al komen ze ook op andere plekken voor. De gondel wordt vooral door toeristen gebruikt. De inwoners van Venetië gebruiken hun eigen boot of de waterbussen.
Gondel
De gondel werd waarschijnlijk voor het eerst gebruikt in de elfde eeuw. De gondels waren oorspronkelijk zeer kleurrijk, maar toen in 1562 de pest uitbrak werden alle gondels zwart geverfd. Dit gebeurde uit eerbied voor de overleden personen die de gondels vervoerden. Een wet uit datzelfde jaar wou de kloof tussen arm en rijk aanpakken door een verplichte kleur voor de gondels op te leggen. Vanaf toen moesten alle gondels bij wet zwart gekleurd zijn zodat de rijken zich niet konden onderscheiden door hun boot te decoreren.
De gondels zijn asymmetrisch gevormd. Omdat de gondel enkel langs stuurboordzijde wordt geroeid zou de gondel afwijken naar links als de gondel symmetrisch zou zijn. Door de bakboordzijde korter te maken wordt dit probleem opgelost en gaat de gondel in een rechte lijn.
Een gondel is 11 meter lang en is relatief licht voor een boot.
Gondelier
Een gondel wordt bestuurd door een gondelier. Deze gondelier roeit de gondel en plaatst zich op de achterkant van de gondel. Sommige gondeliers zingen tijdens de gondeltocht. Niet iedereen kan gondelier worden, eerst moet een examen worden afgelegd.
Gondels in Venetië
Varen met een gondel in Venetië is niet goedkoop. U kan rekenen op zo'n 60 Euro per 50 minuten. De exacte prijs hangt af van het traject en de lengte van de gondeltocht. Natuurlijk zijn er ook kortere en dus goedkopere gondeltochten te vinden. Een bekende gondeltocht is de doortocht onder de Brug der Zuchten (Ponte dei Sospiri). Hier kunnen geliefden elkaar een kus om, zoals de legende dicteert, hun liefde te bezegelen voor altijd.
